Θυμίαμα λέγεται η αρωματική ρητίνη που εκκρίνεται από τις τομές στον κορμό του δέντρου Λίβανος (Boswellia sacra) που ευδοκιμεί σε χώρες της Ανατολής. Από το όνομα του συγκεκριμένου φυτού προήλθε και η ονομασία “λιβάνι“, που συχνά χρησιμοποιείται σήμερα. Το θυμίαμα ήταν γνωστό ήδη από την αρχαιότητα και χρησιμοποιούνταν σε διάφορες τελετές τόσο των ειδωλολατρών, όσο και των Ιουδαίων. Στην Παλαιά Διαθήκη, μάλιστα, αναφέρεται ότι ο ίδιος ο Θεός έδωσε στον Μωυσή οδηγίες για την παρασκευή του θυμιάματος (Έξοδ. 30, 34-36), αλλά και την εντολή να προσφέρεται θυμίαμα κάθε πρωί και κάθε βράδυ (Έξοδ. 30, 7-8). Για τον σκοπό αυτό, ο Μωυσής κατασκεύασε το Θυσιαστήριο του Θυμιάματος, το οποίο τοποθέτησε στη Σκηνή του Μαρτυρίου (Έξοδ. 30, 1-10).

Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, το θυμίαμα που προσφέρεται κατά την ώρα της προσευχής συμβάλλει στην η ανάταση της ψυχής από τα γήινα προς τα ουράνια. Έτσι, όπως το θυμίαμα που έρχεται σε επαφή με το κάρβουνο καίγεται και αναδίδει μια ευωδία που κινείται προς τα πάνω, έτσι και η ψυχή του πιστού πρέπει να φλέγεται από την πίστη προς τον Θεό και ελεύθερη από τα ανθρώπινα πάθη να κατευθύνεται προς τα επουράνια. Επιπλέον, το θυμίαμα δημιουργεί κατανυκτική ατμόσφαιρα και ελκύει τη Χάρη του Θεού, γι’ αυτό  χρησιμοποιείται σε όλες τις Ακολουθίες τις Εκκλησίας, ενώ συνίσταται να προσφέρεται θυμίαμα τακτικά σε κάθε σπίτι και να συνοδεύεται από προσευχή.

Οι συμβολισμοί του θυμιατηρίου και του θυμιάματος είναι πολλοί, από τους οποίους αναφέρουμε τους εξής:

• Η βάση του θυμιατηρίου συμβολίζει την ανθρώπινη φύση του Χριστού, η φωτιά την θεότητά Του και ο καπνός που παράγεται την ευωδία του Αγίου Πνεύματος.
• Το θυμιατήριο, συμβολίζει επίσης την Θεοτόκο, η οποία δέχθηκε στα σπλάχνα της σωματικώς το πυρ της Θεότητας.
• Το θυμίαμα, όπως κατευθύνεται προς τα πάνω, συμβολίζει την προσευχή-τον αίνο του πιστού, που ανεβαίνει προς τον θρόνο του Θεού.
• Το θυμίαμα συμβολίζει τις πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής,με τη μορφή των οποίων έστειλε ο Κύριος στους Μαθητές Του το Άγιο Πνεύμα.
• Τέλος, η καύση του θυμιάματος συμβολίζει και τον εξιλασμό, ενώ η ευωδία που πλημμυρίζει τον Ναό συμβολίζει την πλήρωση της καρδιάς των πιστών από την ευδοκία του Θεού.